Powstrzymamy pogłębianie zadłużenia gospodarki i uprzywilejowanie obcych instytucji finansowych. Rzeczą naturalną jest oczywiście pozytywny stosunek do konserwatyzmu obyczajowego. Ten jednak jest jedynie postawą, i to niekoniecznie związaną z konserwatyzmem rozumianym w sensie politycznym. Mamy wiele dowodów na to, że konserwatyzm obyczajowy może charakteryzować różne warianty innych ideologii. Członek Zarządu Głównego Ruchu Narodowego, Krajowy Koordynator Rekrutacji i prezes Okręgu Śląskiego Ruchu Narodowego.

Przedwojenna endecja była ruchem silnym i żywym intelektualnie między innymi dlatego, że kiedy decydowała się na branie wzorów z innych krajów, to inspiracje czerpała z bliskich sobie ideowo, żywotnych ruchów nacjonalistycznych, a nie konserwatywnych czy liberalnych. Owe inspiracje z zagranicy, widoczne zarówno na polu symboliki, jak i ideologii wcale nie umniejszały polskości ruchu narodowego. Podobnie dziś, baczne śledzenie tendencji za granicą nie oznacza przecież zatracenia polskiej perspektywy. Wszak naturalnym jest, że ruchy pokrewne ideowo budzą zainteresowanie. Wielu powie, że historia historią, ale ruch narodowy „prawicowość” osiągnął i powinien w tym trwać (ciekawe, że często będą to ludzie, którzy najchętniej nawiązują do wczesnej, lewicującej endecji). Nowoczesny ruch narodowy winien czerpać z tego, co w jego historii najbardziej żywotne i dające się zastosować w dzisiejszych czasach.

Uroczystość nadania i poświęcenia Sztandaru Ruchu Narodowego

W okresie zjednoczenia Niemiec to pruscy konserwatyści byli najbardziej sceptycznym temu pomysłowi środowiskiem. Jedyny ich przedstawiciel rozumiejący ducha czasów, jakim był Otto von Bismarck, musiał się w tej sprawie opierać na innych siłach z narodowymi liberałami na czele. Podobnie rzecz się ma w innych jednoczących się w tym okresie krajach – Włoszech i Rumunii. Znamiennym token tech firmy securitize podnosi $14 000 000 z santander, mufg jest, że po akcie zjednoczenia konserwatyści modernizują swoją ideologię, szybko stając się nacjonalistami. W Niemczech odbyło się to za wzorem samego Bismarcka, którego całkiem słusznie Engels zwał „rewolucjonistą w białych rękawiczkach”. Żelazny Kanclerz, mimo niewątpliwej atencji dla świata, w którym wyrósł, widział rosnące znaczenie czynnika narodowego.

Podobnie nie potrzebuje opowieści o stabilizacji i utrzymywaniu porządku w momencie, kiedy na świecie powoli zaczyna wrzeć, a narastający kryzys, przynajmniej w krajach Europy Środkowo-Wschodniej jest okazją do eksponowania tego, co bliskie ruchom tożsamościowym. Podobnie niespójnie wygląda admiracja większości republikanów dla wolnego rynku w zestawieniu z ich poglądami na wspólnotowość. Podobnie krytyki wymaga wizja historii Polski wyłaniająca się z publikacji republikańskich. Gloryfikowanie tradycji wolności szlacheckiej jest bardzo dalekie endeckiej ocenie dziejów naszej Ojczyzny.

• Ruch narodowy to określone podejście do polityki zagranicznej, wewnętrznej, do historii Polski itd.
• Radca prawny, ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim.
• Mimo, że zjawisko zespolenia tradycji państwowych poszczególnych krajów z nacjonalizmem stawało się, często wzorem II Rzeszy właśnie, w ówczesnej Europie coraz powszechniejsze, to w tak przetworzonych państwach konserwatyści i tak nieraz lądowali na pozycjach, którym wierni byli do tej pory.
• Naszym dziełem są setki aktywności w całym kraju, w tym największa, cykliczna manifestacja w Polsce – Marsz Niepodległości.

Pamiętajmy jednak, że pisząc Kościół, naród i państwo Dmowski zmienił podejście całej generacji młodzieży do tego zagadnienia. Nie ma więc rzeczy niemożliwych, a już na pewno nie w tej materii. Nie można w każdym razie godzić się z propozycjami laicyzacji nacjonalizmu, płynącymi z różnych stron. Ta, stosowane materiały iaporty o zarobkachalph lauren corp jak dowodzi praktyka ostatnich 200 lat historii Europy, jest grobową deską każdego narodu. Ruchom nacjonalistycznym lat trzydziestych z powodzeniem udawało się łączyć taką postawę z nieraz wręcz lewicowymi programami społecznymi. Można się zastanawiać ile w omawianych ruchach było liberalizmu.

Ruszają otwarte Kluby Konfederacji dla sympatyków. Sprawdź jak dołączyć

Wielką słabością wielu XIX-wiecznych nacjonalistów był brak szacunku dla tych zagadnień. Warto jednak, by był to żywy tradycjonalizm, nieskrępowany (jak w przypadku przeróżnych konserwatywnych ruchów) anachronicznymi strukturami. Równie ciekawym przypadkiem jest jeden z głównych patronów francuskiego nacjonalizmu Maurice Barrès. Będąc uznawanym za zwolennika tradycjonalizmu, Barrès nigdy nie odciął się od swoich lewicowych konotacji.

Ruch Narodowy będzie rozwijał oryginalną, polską myśl polityczną. Przywróci powagę i wielkość polskiej kulturze, tak, by ponownie stała się atrakcyjna dla innych narodów, także jako gwarant uniwersalnych wartości. Mimo, że sam był przez niemal całe życie agnostykiem, to nazwanie go człowiekiem religijnie indyferentnym byłoby dla niego z pewnością krzywdzące.

Rzecz to zapewne niewyobrażalna dla przeciętnego dzisiejszego konserwatysty, aby popierać daleko idącą ingerencję państwa w rynek. Podobnie było ze stosunkiem do ochrony przyrody, którą w XIX wieku popierali konserwatyści przeciwko liberałom i socjalistom, na ogół zwolennikom nieskrępowanego postępu technicznego. Naszym zdaniem, ocenianie świata przez pryzmat budowy integralnie nacjonalistycznego ruchu, nie kłaniającego się przed różnego rodzaju bożkami współczesnego świata nie stoi w żadnej sprzeczności z realizmem politycznym i trzeźwym analizowaniem aktualnych spraw. W innym wypadku możemy co najwyżej tworzyć kolejne ZChN-y, LPR-y i Solidarne Polski – partie może i mające niezłe jak na obecny system postulaty, może skupiające ludzi poczciwych, ale nie będące w stanie nic realnie zmienić.

Zaiste, jako ludzie przywiązani do tradycji powinniśmy mieć za złe konserwatystom ich upór w trwaniu przy rzeczach niemożliwych do obrony. Trzeba to powiedzieć otwarcie, Europa przełomu XVIII i XIX wieku to nie był stary, dobry świat tradycji i równowagi społecznej, charakteryzujący po części wieki średnie. Warstwy rządzące, szlachta, arystokracja od dawna nie pełniły już roli, która w średniowieczu zapewniała im panowanie. O ile przodkowie ówczesnej szlachty zawdzięczali swoją pozycję stałej gotowości do obrony swoich podwładnych, króla i kraju, to ona sama zajmowała się przede wszystkim gromadzeniem i marnotrawieniem swoich majątków. Z biegiem lat niższe warstwy społeczeństwa coraz mniej godziły się ze swoim upośledzeniem względem szlachty, i to dziwić nie może. Konserwatyści XIX-wieczni bronili dawnego systemu widząc w nim element tradycji.

Ruch Narodowy

Uważał obecność sojuszniczych wojsk NATO i USA w Polsce za „odwrotność wsparcia sojuszniczego, który utrwala zależność i niesamodzielność Polski w zakresie jej zdolności obronnych”[56]. Ruch Narodowy proponował współpracę z Rosją i Chinami jako antidotum na wpływy Stanów Zjednoczonych i Niemiec, nazywając to „polityką wielowektorową”[56]. Jednakże w 2022 partia zmieniła swój stosunek do Rosji wraz z nowym programem, a Robert Winnicki stwierdził, że „Federacja Rosyjska stanowi egzystencjalne zagrożenie dla polskich interesów”[57]. Lekceważący stosunek do tradycyjnego podziału sceny politycznej najdobitniej chyba okazał wielbiciel Sorela, wybitny poeta Gabriele d’Annunzio, który jako deputowany do włoskiego parlamentu, w czasie jednej z debat demonstracyjnie przeszedł z prawej strony izby na skrajną lewicę. Można tu dalej wyliczać zmiany jakie zaszły w definiowaniu prawicowości.

Również z punktu widzenia taktyki politycznej, w takiej perspektywie propozycje narodowców głoszących de facto to samo co konserwatyści czy liberałowie zasługują w najlepszym wypadku na uśmiech politowania. W czasach nadchodzącej mobilizacji społecznej mas i radykalizmu, ruch narodowy musi powrócić do swojej prospołecznej postawy, która leży u jego korzeni. W retoryce odrodzonego polskiego nacjonalizmu (a przynajmniej jego głównego nurtu) nie powinno być mowy czy to o powrocie ludu do bierności, w jakiej tkwił przed XIX wiekiem czy o dobrodziejstwach mających rzekomo wynikać z likwidacji interwencji państwa w gospodarkę. Naród polski oczekuje od nas czegoś zupełnie innego, niż powtarzanie komunałów po ekscentrykach sprzeciwiających się fluoryzacji w szkołach bądź popierających Ruch Autonomii Śląska jako przejaw konserwatywnych, decentralizacyjnych tendencji. Potrzeba mu także czegoś więcej niż trwające od 23 lat wałkowanie sporów na linii postsolidarność – postkomuna.

Ruch Narodowy: współtworzymy KONFEDERACJĘ!

11 listopada 2011 roku pokazał, że być może w niedalekiej przyszłości ruch narodowy będzie musiał również i do tych przykładów się odwołać. Obie te formacje charakteryzowały się rzeczywistym radykalizmem społecznym i brakiem jakiejkolwiek wiary w liberalne utopie, w których klimacie intelektualnym przyszło wyrastać zarówno jednym jak i drugim. Podobnie zresztą bywało w przypadku wielu z opisywanych w tym tekście ruchów łączących akcenty prawicowe z lewicowymi. To tam raczej niż wśród niezbyt twórczych propozycji naszych prawicowców należy szukać inspiracji na dziś. Powoli zresztą już się to dokonuje, czego dowodem jest coraz większe zaangażowanie prześladowanych przez rząd środowisk kibicowskich w akcje organizowane przez nacjonalistów. Jednakże takich wykluczonych grup jest więcej, by wymienić będących ogromną siłą związkowców czy tradycyjnych katolików.

Zapisz się do konfederacji

Państwo jest podstawowym instrumentem realizacji interesów narodowych. Ruch Narodowy odzyska państwo z rąk realizujących obce interesy, skorumpowanych elit, finansowych oligarchów oraz pasożytujących na nim klik oportunistów i ignorantów. Będziemy dążyć do naprawy Rzeczpospolitej, postawimy na odbudowę etosu służby publicznej. Chcemy twardo bronić polskich interesów wobec sił międzynarodowych i brukselskiej biurokracji.

Tendencja ta nie mogła wystarczyć tym, którzy mieli ambicje szerzenia narodowych poglądów w nowych warunkach. Byli oni jednak zbyt leniwi, by próbować wypracować myśl stricte nacjonalistyczną. Znacznie wygodniej było spoglądać w kierunku mainstreamowej prawicy i z niej czerpać inspiracje. Niestety, recepty centroprawicowych publicystów często nie przystawały do światopoglądu narodowego.

Naszym dziełem są setki aktywności w całym kraju, w tym największa, cykliczna manifestacja w Polsce – Marsz Niepodległości. Na bazie społecznego zaangażowania skupionego wokół Marszu Niepodległości, powstał Ruch Narodowy, początkowo jedynie jako ruch społeczny, od roku 2015 przekształcony amerykańskie tworzenie miejsc pracy przekracza oczekiwania również w partię. Na kongresie gościli prezes KNP Stanisław Żółtek, prezes MW, rzecznik ONR, a także Grzegorz Braun, Mariusz Dzierżawski, Adam Wielomski, Maria Mirecka-Loryś i Jerzy Robert Nowak. Odczytano również list od Jacka Bartyzela[31] oraz odsłuchano nagranie Rafała Ziemkiewicza.